Vandaag hebben we een etappe van 200 km voor de boeg maar gelukkig wel langs de mooie oostkust. Vergeleken bij de westkust is de natuur hier mooier en zitten we nog in het tropische gedeelte. Dat is ook te merken aan de vele fietsers die we hier tegen komen. Lijkt ons een hele uitdaging om hier rond te fietsen in deze warmte tussen al het verkeer door. Henri vertrouwd ons toe dat hij dit wil gaan doen als hij met pensioen gaat (in Taiwan nog steeds met 60), Han heeft wel zin om mee te gaan maar misschien is het dan al te laat.

Onze eerste stop is bij een gedeelte van de kust waar door het schuiven van de aardkorst in de loop der jaren verschillende lagen gesteente over elkaar geschoven zijn. Een facinerend gezicht. Helaas lukt het ons niet allemaal om bij de zee te komen omdat we niet echt op een klauter partij gerekend hadden en op slipper lopen. Tip van de week voor onze gids. Daarna rijden we door naar het Sansiantai Eiland. Dit eiland is met de kust verbonden door een brug met 9 bogen met gemiddeld 30 traptreden. Heen en weer naar het eiland is dus gelijk aan een flink rondje sportschool. Op het plein voor het natuurpark, want zoiets kun je Taiwan alleen zien in een officieel park, staat een dame van een aboriginal stam de hele dag in de brandende zon te zingen in haar eigen taal. Je moet het er maar voor over hebben. De beloning voor onze inspanning is een heerlijk (Italiaans) ijsje. Hiermee kunnen we het voorlopig wel weer uithouden. Verderop langs de route stoppen we bij de 'Water running up'. Dit is een waterstroom die ogenschijnlijk tegen de zwaartekracht omhoog loopt. In werkelijkheid is het puur gezichtsbedrog. Hier komen we een chinees meisje tegen die spontaan engels tegen ons begint te spreken. Een aparte ervaring. Lijkt erop dat zij door haar ouders nu al naar aparte Engelse les wordt gestuurd om het maar goed te leren. Onze volgende stop is bij de 'Moon cave' en maanvormig meertje onder een spelonk. Met een bootje varen we in de kloof heen en weer en zien vele vleermuizen in hun karakteristieke houdeing in de grot hangen. Daarna is het zaak om zo snel mogelijk richting Hualien te gaan omdat we op tijd bij de dansshow van de'Aborigines' moeten zijn. late blijkt waarom Henri zo'n hasst had om ons op de eerste rij te krijgen. Han werd onderdeel van de voorstelling en kreeg een nieuwe 'vrouw' in zijn maag gespiltst. We hebben ons prima vermaakt en genoten van de voorstelling.Bij terugkomst in nederland is de 'trouwfoto' te bewonderen. Met de aankomst in het mooie China Trus Hotel komt er een eind aan eenlange reisdag die we echter afsluiten met een pizza buffet bij de Pizza Hut een regelrechte topper.