Om 10 uur vertrekken we met ons gezelschap richting de kust naar Tainan. De weg gaat snel naar beneden en we passeren talloze bussen met dagjes mensen die naar Alishan gaan. Op het moment dat we zover gedaald zijn dat de theeplantages in beeld komen hebben weer geluk. Op de eerste de beste plantage die we zien is een grote groep vrouwen bezig met het oogsten van de theebladeren. Volgens ons een inspannende bezigheid omdat je konstant gebukt staat met een mand op de rug op een ondergrond die ook niet vlak is. Ga er maar aan staan. De eigenaar van de plantage legt ons uit dat het belangrijk is dat de bovenste drie blaadjes van de jonge scheuten van de struik geoogst worden. Per seizoen (winter-zomer of lente-herst) kan er twee keer worden geoogst. Dat is dus vier keer per jaar. Daarna worden de struiken flink teruggesnoeid zodat er weer nieuwe scheuten ontstaan en de struiken niet te hoogt worden. De geoogste bladeren worden op de grond een aantal uren gedroogd voordat ze verder bewerkt worden en er uiteindelijk thee van kan worden gezet. Onderweg hebben we nog gebrobeerd bij een thee winkel thee te proeven maar dat is helaas niet gelukt. Na een aantal uren werd het weer tijd voor een hapje en Henry wist ons over te halen om ons te wagen aan local food. Het werd rijst met kip, groente en op speciaal verzoek melkvis zonder graat. Het ging erin als koek ook Anouk doet dapper mee een hele vooruitgang ten opzichte van ons bezoek 4 jaar geleden. Ook hier hebben we geluk want deeigenaar van het retaurant heeft als hobby een hele thee verzameling. Zo komen we dus toch naog aan het proeven toe. Na het eten snel door rijden naar Tainan de vroegere nummer 1 plaats van Taiwan. Na onze koffers afgezet te hebben in het hotel (wat groot in vergelijking met het vorige) koersen we richting het voormalige fort Zeelandia.Fort Zeelandia was een Nederlands fort dat tussen 1624 en 1634 gebouwd werd door de Verenigde Oostindische Compagnie, bij Anping (Tainan) op het eiland Formosa, nu Taiwan, gedurende haar 38-jarige macht over het westelijke deel van het eiland. Het fort is vernoemd naar het schip waarmee Martinus Sonck in 1624 naar de Pescadores (Penghu) was gekomen. Sonck was de laatste VOC-bevelhebber op de eilandengroep en moest in dat jaar capituleren voor een Chinese overmacht. De Nederlanders dienden Penghu te verlaten, maar mochten zich vestigen op Taiwan. Met Chinese hulp werd het fort op Penghu afgebroken en werd het meeste materiaal naar Taiwan verscheept om te worden gebruikt voor de bouw van Fort Zeelandia.

Het fort was zo gebouwd dat het makkelijk te verdedigen zou zijn bij een belegering. Op 30 april 1661 belegerde generaal Zheng Cheng Gong (door de Nederlanders 'Koxinga' genoemd) uit Ming China (1368-1644) het fort, dat werd verdedigd door 2000 Nederlandse soldaten. Zheng Cheng Gong voerde de aanval uit met de hulp van 400 oorlogsschepen en 25000 manschappen en verraste de aanwezige Nederlandse vloot onder leiding van Jan van der Laan, compleet. Na een belegering van negen maanden en met het verlies van 1600 Nederlanders, gaven de Nederlanders zich op 1 februari 1662 over toen duidelijk werd dat er geen versterking uit Batavia zou komen en bovendien het drinkwater opraakte.

Met het vredesverdrag tussen Koxinga en Nederland op 1 februari 1662 werd de vrede tussen Coxinga en Frederick Coyett, de Nederlandse gouverneur, getekend en daarmee werd het fort en alle goederen en bezitting van de VOC achtergelaten in Fort Zeelandia. Op 9 februari 1662 verliet Frederick Coyett met de laatste Nederlandse manschappen het fort en ging terug naar Batavia.

Later op de dag bezoeken we ook nog Chikkan Tower (de toren van wilden' of ‘toren van de roodharige barbaren) wat een overblijfsel is uit dezelfde tijd maar gelegen was op de vaste kust ten oosten van Ford Zeelandia. Ook dit ford werd veroverd door Koxinga en vanaf die tijd heeft de goeveneur daargewoond. Veel zaken die in het ford te zien zijn kom ook hier weer tegen.

Verder hebben we nog het Tree House bezocht.Dit was een loods die in de ouhei gebruikt werd om goederen op te slaan voor de handel. Nadat ze voor vele jaren leegstond, hebben bomen het gebouw 'overgenomen'.

Na al deze bezoeken en het vroege opstaan was bij ons de pijp leeg. Tij om via de grote M terug te gaan naar het hotel om te geniten van een wel verdiende nacht rust.